je blik breekt woorden
je kijkt me aan
maar je blik breekt
woorden die je zeggen wilt
je handen trachten
scherven te vangen
van wat kapot is gegaan
ik kan je niet troosten
jouw ogen zien een verte
die onbereikbaar is
we zijn gaan lopen
steeds kruisen
onze sporen in het zand
later werd het hand in hand
verdween langzaam de verte
kwam jij weer terug op strand
wil melker
24/08/2014
september: | Zondag, augustus 24, 2014 23:29 |
Heel mooi gedicht Wil. Om even bij stil te staan. Liefs |
|
windwhisper: | Zondag, augustus 24, 2014 09:09 |
ja de ander verwerkt verdriet op eigen wijze, maar als je rustig blijft en luistert en mee wandelt, dan ben je er voor diegene en dan is er ineens weer die warmte warme groet Cobie Goede morgen Wil wat een onweer was me dat gisteravond |
|
Anneke Bakker: | Zondag, augustus 24, 2014 08:13 |
Samen lopen en ieder een andere kant opkijken, als de zielen maar bij elkaar komen kan het een mooie strandwandeling worden met zonnewarmte in het hart. Zo kan liefde kan ook pijnlijk zijn. Mooie zondag Wil. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, augustus 24, 2014 07:03 |
ja goed weer | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2014 | ||
Thema's: |