Winter
Winter
Met je kille vlaag, door het hele
land, zien wij bij vele,
dat er kilte is,
kilte, zo koud, dat stilte
overduidelijk aanwezig schijnt.
Stilte is koud, en raakt ieder.
Zonder dat wij het echt voelen,
voelen wij ons onzeker.
Tijdens de kilte voelen wij ons oud.
Stijf, en koud
van verwarring, onbegrip.
Maar, wanneer wij van oud weer veranderen naar kinder,
kunnen wij pas zeggen: 'Tot ziens, Winter.'
Met je kille vlaag, door het hele
land, zien wij bij vele,
dat er kilte is,
kilte, zo koud, dat stilte
overduidelijk aanwezig schijnt.
Stilte is koud, en raakt ieder.
Zonder dat wij het echt voelen,
voelen wij ons onzeker.
Tijdens de kilte voelen wij ons oud.
Stijf, en koud
van verwarring, onbegrip.
Maar, wanneer wij van oud weer veranderen naar kinder,
kunnen wij pas zeggen: 'Tot ziens, Winter.'
Reacties op dit gedicht
| Kristopher Gavin: | Maandag, april 07, 2014 00:21 |
| . O.o Maar ik bedank u voor uw complimenten. :) | |
| M-Rose: | Maandag, april 07, 2014 00:13 |
| je mag nooit spijt hebben van iets da goe = je text is ok winter is mooi ook koud en kil en stil | |
| Kristopher Gavin: | Maandag, april 07, 2014 00:08 |
| Het spijt mij. Wat? O.o | |
| M-Rose: | Zondag, april 06, 2014 23:26 |
| das ni te geloven Atreyu waar is de neverending story ik heb het koud kil en ben verward door het seizoen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kristopher Gavin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2014 | ||
| Thema's: | ||