Je bent wel uit mijn leven
maar steeds zal ik je dankbaar zijn
juist om datgene dat je hebt gedaan
en dat alleen voor mij
Kom ik je over zoveel jaar weer tegen
zomaar op straat
kan ik je het zeggen:
‘dankbaar ben ik je altijd gebleven’
Wij twee
wij waren ooit één geheel
maar toen scheiden onze wegen
waar ik nu nog altijd zwaar aan teel
Maar dankbaarheid vult de leegte
een klein beetje op
je bent wel weg
maar in mijn hart, zal je altijd zijn
En heb ik je steun even nodig?
voel ik jou in mijn hart …
en dan kom je weer wat bovendrijven
want wat wij hadden
is zo apart!