Lieve D.
Onze tijd is het verleden,
Zo blind die tijd ik ben geweest.
Ik wist je nooit te kunnen houden,
Bereikt wat ik daaglijks heb gevreesd.
Mijn karakter, m’n inner wezen
Kwaad en in zichzelf gekeerd,
Niet klaar voor al jouw liefde
En pas veel te laat bekeerd.
Zelfs na je voor me had gekozen
Tegen je zin kwam naar mijn stad
Was alles wat ik durfde te geven
Ongeloof, en een debat.
Debatteren betekende ruzie
En ruzie betekende averij
Nog voor ik kon vragen mij te trouwen
Was jij, terecht, liever weer vrij.
Lieve D. Ik wil je zo veel zeggen
Omdat ik voor je vechten wil.
Maar wil je ook niks lastig maken
Dus ben ik dan maar beter stil.
Nu je een nieuwe hebt gevonden
Ben ik droef, maar tergelijk ook blij
Want al is het niet bij mij gevonden
Is je geluk belangrijkst voor mij
Er is voor mij dus slechts één actie
Ik zal je moeten laten gaan,
Met alle fouten op mijn conto
Tenminste dat dan goed gedaan.
Ik mag jou wel, Y.