Kinderen spelen in het park
een meisje zit alleen
verdrietig kijkt
ze om zich heen
wat zou ook graag
hard willen rennen
maar zit stil op een
bankje in de zon
haar hartje huilt
er is niemand die
het ziet of weet van
haar stille verdriet
gezond wil ze zijn
ook graag spelen
nu hoort ze er niet bij
eenzaamheid is haar vriend
toch werd ze beter
kreeg haar gezondheid
en het leven terug
het mooiste cadeau!
Het is lang geleden
maar ze weet het nog zo goed.
liesjequilt: | Donderdag, december 13, 2012 05:44 |
mooi Paula, we weten vaak zo weinig van een ander! gr. Liesbeth |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, december 12, 2012 15:04 |
wat een mooi gedicht!! | |
Anneke Bakker: | Woensdag, december 12, 2012 15:00 |
Goedzo Paula! schrijf de narigheid van destijds maar van je af, dat lucht op. Geniet van je gezondheid, van liefde en geluk, de mooiste cadeau''s Lieve knuff van mij Anneke |
|
youkie: | Woensdag, december 12, 2012 14:44 |
een prachtig verhaal fijne dag |
|
teun hoek: | Woensdag, december 12, 2012 11:38 |
Heerlijk Paula als je zo vanaf dat bankje nu staat in het volle leven. Een bijzonder jaar toegewenst. teun |
|
Auteur: Paula Hagenaars | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2012 | ||
Thema's: |