de dagen rijgen vroeger
door mij heen
de lucht zo vol, van al wat was
als schitterend, gebroken glas
deelt het zich tot mij alleen
geuren kleuren in fragmenten
ik ruik de warmte van weleer
zie mijn vader terug in leven
alles van zichzelf geven
wat voor mij oneindig was
sneeuw
het dwarrelt luchtig over straten
kleurt het donker terug naar wit
haalt het beste in mij boven
geen boom om kerst bij te geloven
daar de wortel in mij zit
de dagen zullen lichter worden
het jaar steeds terug in nieuw gewaad
wat geweest is, blijft verloren
tot de kou zich weer laat horen
en die tijd.., in warmte slaat
-