Toekomst komt vanzelf wel.
-Al zal je altijd zelf je leven in handen moeten nemen-
Ik kan zeggen wat ik wil,
maar het komt altijd terug bij mezelf,
wat even eens ook tegen over gesteld is,
of heb ik het nou mis.
Als er iets gebeurt,
is het dan wel altijd mijn schuld,
Ze zeggen van wel,
ik had dit, ik had dat,
Maar dat zou die ander ook kunnen zeggen,
wie zijn/haar schuld is het dan.
Fuck it, dingen zijn toch al gebeurd,
ik ben wie ik ben nu,
en angstig nee niet echt,
ik zoek je niet voor niks op,
ik wil je dolgraag spreken,
dat weet je zelf ook.
De vraag is alleen,
moet ik weten wat je bedoeld,
weet jij dan ook wat ik bedoel.
Weet je ook hoe ik elke dag beleef,
alleen, geen ouders of iets om me heen.
Heel af en toe nog eens een kennis op bezoek heb,
maar verder alleen bezig ben.
Maar dat geeft niet,
vechten voor jou zal ik,
al is het t laatste wat ik doe.
Over het laatste gesproken,
ga een briefschrijven aan jou gericht,
en altijd bij me dragen,
zolang ik je niet bereikt hebt,
zodat als ik te overleiden kom,
hopelijk die brief bij jou terecht komt.
Maar nee zal niet nodig zijn,
zou je willen dat ik je aanspreek,
zou je willen wandellen met mij,
zou je willen zwemmen of alleen al zonnen,
zou je willen gaan door landen,
met mij.
Ik wil niets anders,
je ziet ik ga voor jou,
Nogsteeds geen vriendin,
geen gevoel voor een andere,
alleen voor jou,
Ik zie je gaat,
hebt een vriend.
beetje gevoel voor een ander,
wat moet ik denken dan?
Gedachten niet synchroom,
met mijn gevoel,
maar fuck it,
ik ga mijn gevoel laten leiden,
want mijn gedachten brengen me naar
hot, her en daar,
maar niet waar ik zijn wil.
Maar goed ik ga me bed uit,
douche en even langs mijn zus,
fiets ophalen, en weer naar huis,
en verder,
ik weet het nog niet,
Als je nou op de brug gaat staan,
haal ik je op daar en gaan we stukje wandellen,
stukje rijden.
Eerlijk zou je eerst zoenen,
het is al veel te lang geleden,
al voel ik het nog elke dag,
het zoenen met jou,
dieper gaan jou ogen,
jou handen in de mijne.
Sta mij bij dat moment over en over te beleven,
in realiteit, in dromen,
wij samen verder komen,
tot een liefdevol stel,
en de rest komt vanzelf wel.
Als we maar te samen kunnen zijn,
dan komt de toekomst vanzelf wel.
-Al zal je altijd zelf je leven in handen moeten nemen-