Gekte, in mijn hoofd.
Watervallen laten water door mijn geest stromen.
Mijn ziel verdrinkt als een vlammetje dat dooft.
In een fantasiewereld leven, op aarde dromen.
Laat het stoppen, ik wil niet meer.
Mijn ogen zien zwart.
Ik ga door een hel, keer op keer!
Elke keer sta ik weer aan de start.
Wanneer win ik eens eens en loop ik over de eindstreep?
Of is er geen eind aan pijn?
Een mislukte poging, een gelukte greep.
Wat is het toch fijn om weer op aarde te zijn...