Stel duizend vragen,
maar geen enkele opent jouw deur.
Neem afstand, kom nader.
Praat met je en laat je los
in mineur.
Doch verlangen, verlangen, verlangen
is iets onbreekbaars in de tijd.
Samen zijn we sterker.
Blijft waarheid overeind.
Maar wat moet ik als ik je niet kan begrijpen?
Jouw eenzaamheid geen eenzaamheid meer is.
Dagen van afzondering
enkel hebben geleid tot onnodige droefenis.
Vraag ik me af: Waar ik moet beginnen?
En hoe het zover heeft kunnen komen?
Dat ik het spoor bijster ben geraakt
in het midden.