Tranen van verbittering en pijn
rollen over mijn ijskoude wang, eens
gloeiend van de echte liefde, ooit
de rustplaats van je zachte mond.
Zie nu, zoals het kerkhof om de hoek
mijn hart, waar ook jij ligt begraven
en op je zerk, in mooie sierlijke letters:
Ik zie je dood-graag