Stormbreuk...
In koude duisternis vallen druppels
hard op mijn gemis
verkleuren dromen
en nachten van betekenis
naar zwart
Zo verbreek ik verward
de verbintenis in gedachten
alle stromen
tot mijn hart
Lichaam en geest
eens zo sereen
niet langer aaneengebonden
daar jouw omringen
een wind van mishagen en verwonden is
Toch wervelen vlagen
verweesd om mij heen
tussen vingers van verweer
valt ook niets meer te wringen
wrijvingen vuren tegen muren ruwsteen
Zonden en zeer
hier alleen te verduren
daar is geen ontkomen meer aan
doch door deze storm van schemeruren
'k lichtend vol levenskracht
tot betomen zal sturen
windwhisper: | Vrijdag, juli 08, 2011 06:40 |
tjonge Xavion je nam me mee en ik voelde zoveel emoties stormen en dan toch weer het positieve van licht en het hoopvolle, jij kunt stormen doorstaan lieve groet Cobie mooie vrijdag je weet me te boeien met je woorden |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 07 juli 2011 | ||
Thema's: |