Ik zie mezelf vrolijk en blij,
Maar van binnen vol pijn en vedriet.
Niemand die het ziet.
er loop een traan over me wang.
Maar veeg hem gauw weg.
Niemand die het ziet. Ik ga maar door.
Niemand die het ziet dat ik hard vecht.
Niemand die het ziet dat ik kapot ga van de pijn.
Niemand die het ziet dat ik mezelf verwond.
Niemand die het ziet dat ik niet meer wil en kan.
Ik weet het niet, alles houd me tegen.
De waarheid is hard.
Moet ik het de mensen laten weten of moet ik stilletjes doorgaan en mezelf behouden voor alles wat ik tegen kom..
Ik ben bang.. Zo bangg!!