Ik was dat ene kind
dat altijd alleen was
geen vriendjes had om te spelen
gekke verhaaltjes verzon
en die met niemand deelde
ik was dat ene kind
dat bang was van de wereld
daarom was ik vaak alleen
en verdroeg ik niemand om me heen
ik sloot me af van de herrie
wanneer ik in mijn eigen wereldje verdween
ik was dat ene kind
dat anders dan andere was
dat zich veiliger voelde in haar eigen wereld
zonder andere mensen om me heen
Dat niet reageerde wanneer andere iets zeiden
Geen knuffel verdroeg
ik was dat ene andere kind
Anders
Het heeft en naam en dat is waarvoor ik me soms schaam
Ik ben nog steeds datzelfde kind
En het maakt mij niet uit wat een ander er van vindt