soms verlang ik zo naar een zorgeloos bestaan
zonder pijn door het leven gaan
maar in plaats daar van
is er geen uitweg waar ik heen kan
tranen komen en gaan
ik lijk op de rand van de dood te staan
gebroken en vergeten leef ik mijn leven
geluk nergens te vinden maar ellende wordt mij meer dan genoeg gegeven
ik kan het niet meer aan
kon ik maar stilletjes weg gaan