Ik haat je omdat je niet laat merken dat ik je interesseer,
maar mijn punten gaan je dan wel weer aan, en of ik hard leer.
Het zal me een zorg zijn.
Ik haat je omdat je altijd de schuld in onze schoenen schuift, want jij, nee!
Jij hebt nooit iets gedaan.
Ik haat je omdat je steeds weer mijn humeur verpest,
ja, want zelfs op afstand verpest je alles!
Had je nooit gedacht hè?
Zie nou wat voor lelijke afdrukken dat je achterlaat in mijn leven.
Ja, mijn leven waar jij duidelijk niks om wilt geven.
Zie je? Nu verpest je ook al mijn gedicht.
Ik ben nu zodanig kwaad dat ik graag is een harde mep zou geven op jouw gezicht!
BAAAAMM!
‘k Heb het in men hoofd gedaan.
Ik zie je daar hopeloos in een hoekje wenen, en tranen van bloed,
mij vragend om hulp.
Ja, Hallo?
Stop met schreeuwen!
Heb je nu nog niet door dat ik je geen hulp wil geven?
Dat krijg je ervan als je geen moeite doet!
Jij vind het misschien nu wel duivels,
maar jou pijn doet me echt goed.
Na al die jaren dat je mij pijn hebt gedaan,
doe ik jou eindelijk eens hetzelfde aan.
Kijk nou hoe hopeloos dat je daar zit.
Weggekropen in een hoekje,
Oh, toch zo zielig.
Ja, zo vind je jezelf toch altijd hè?
Je denkt alleen maar aan hoe zielig jij wel bent.
Maar je denkt dan weer niet aan wat je vanbinnen kapot maakt bij andere mensen.
Daar dienen jouw hersens niet voor zeker?
Pa, ik kan dit niet meer aan
Want jij, jij hebt NOOIT iets misdaan.
Ik hoop dat deze pijn zich nog eens zal herhalen,
en dat ik de volgende keer wat beter mik.
Zie je? Nu maak je me ook al gewelddadig.
Zie nou wat voor een zooitje dat je van MIJN LEVEN maakt.
Ja papa, weet het goed, ik lust je rouw.
En verdwijn nu uit mijn fantasie,
voor ik uw gezicht nog wat harder verbouw.