Verlamd
Waarom kan ze niet verdrietig zijn.?
Vechten tegen geesten.
Hier in dit gat, waar de zon zich nooit toont
Een rots met stemmen, die nooit lijkt te stoppen.
Er is geen betere plek.
Waar hun liefde is, is er geen weet van.
Gevangen, binnen haar vier muren.
Schreeuwt, om de stemmen te overmeesteren.
Dus loopt ze de weg van haar grot.
Zwijgen terwijl spreekt.
Een korte van de wind, dat haar laatste stukje van de ziel meevoert.
Jankend voor haar, en nog zo stil.
De grot sluit, alsof er helemaal niemand is.
Waarom kan t ze verdrietig zijn?
Want ze is een vreemde voor je.
Vechten tegen geesten.
Hier in dit gat, waar de zon zich nooit toont
Een rots met stemmen, die nooit lijkt te stoppen.
Er is geen betere plek.
Waar hun liefde is, is er geen weet van.
Gevangen, binnen haar vier muren.
Schreeuwt, om de stemmen te overmeesteren.
Dus loopt ze de weg van haar grot.
Zwijgen terwijl spreekt.
Een korte van de wind, dat haar laatste stukje van de ziel meevoert.
Jankend voor haar, en nog zo stil.
De grot sluit, alsof er helemaal niemand is.
Waarom kan t ze verdrietig zijn?
Want ze is een vreemde voor je.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: radio | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2010 | ||
| Thema's: | ||