op de eerste dag in't jaar
dat een wit gewaad het land bedekte
jouw jasje, beschadigd en gekwetst
opging in de vlammen van het vuur
jouw mooie ziel al was vertrokken
naar een hemels avontuur
laat je dragen door de wolken
zweef mee op de wind
naar hemelse regionen
waar jij beslist jouw plekje vind
neem je rust in raphaels armen
je hebt genoeg gestreden
laat je door god's liefde verwarmen
je hebt genoeg geleden
je zal altijd aanwezig zijn
door spullen die jij hebt aangeraakt
door duizend en één dingen
die jij met je handen hebt gemaakt
rust maar zacht mooi mensenkind
vermoeid door al dat lijden
geef je over ,laat je gaan
je hoeft niet meer te strijden
xxx heidekind