Vermoeid plof ik me neer
wat doet het zeer
te weten dat't niet lukken zal
dat ik vanavond niet te slape val
alweer
gaan mijn ogen open
ik dacht toen ik bezopen
was ik ze wel dichthield
wat heeft mij hierin ooit bezield te
denken dat het daaraan lag
koude voeten, slecht matras
't gedacht aan de gedane dag
tips en melk met honingtas
besefte dat't onnozel was
het duurt al eeuwen dat ik
loop te geeuwen, gapen
slapen met mijn ogen open
ben ik bekaf, vraag ik me af;
waarom strooit hij zand, de man,
als ik toch niet slapen kan?