Mijn wonder kind
Twee hel`dre diepe meren
en als de nacht zo blauw
nog zonder te begeren
die ogen zijn van jouw
Ze spreken lieve klanken
`k versta dit klanken bord
als zoeten vruchten dranken
waar van ik dronken wordt
Twee ogen klaar als berg kristal
als een bron in de woestijn
een fris bruisende waterval
jou zien,is een festijn
De wimpers om jouw ogen
zijn als her wuivend riet
elk mens raakt op getogen
als men jouw ogen ziet
Ze spiegelen schonen gedachten
en zijn volkomen trouw
kunnen mijn pijn verzachten
daarom houd ik van jouw.
oma. B.K.