Het jaagt ons allen op.
Al die zorgen aan je kop.
Niemand die alles respecteert.
Maar ook niemand die het probeert.
Een lange tijd geleden.
Begon het zich te kneden.
Herinneringen die je niet verwacht.
Ja wie is nu de laatste die lacht?
Zo’n tijd geleden en toch een klomp aan je voet.
Je denkt er aan terug bij alles wat je doet.
Het zal je volgen overal en altijd.
Je zoekt naar een oplossing, dat wat je bevrijd.
Vele malen denkend in een dal.
Langzaam vloei je eigen mal.
En je ziet het nu nog steeds niet.
Dat er een oplossing is voor het verdriet.
Kijk niet naar het verleden.
Maar lach de toekomst tegemoet.
Je moet wel blijven kneden.
Tot het iets is, ja goed.
Uiteindelijk zou je niet zijn wie je bent.
Als je dat verleden niet zou hebben gekend.
Dus stop nu maar met dat klagen.
Wat er in de toekomst komt moet je je afvragen.
Terug in de tijd.
Is geen mogelijkheid.
Denk aan de toekomst die je gaat betreden.
Zodat je daarna kan denken over een goed verleden.