Soms vraag ik me af waarom ik door blijf gaan met mijn ongelukkige bestaan terwijl je zo gemakkelijk dood kunt gaan slechts een sprong naar voren een val naar beneden een haal horizontaal en het is voorgoed met mij gedaan Wie zou mij missen? ik ben niet interessant nee ik ben stom ingewikkeld en irritant. En toch ik blijf leven al doe ik dat verdrietig verbeten en eeuwig ontevreden. Ik stap door zet voort houd vol maar mijn hoofd is constant bij de dood
oktober 2009
wel alle muchooos: | Dinsdag, oktober 26, 2010 13:11 |
stom en irritant wat vreselijk je bent net als iedereen!!:P |
|
wel alle muchooos: | Dinsdag, oktober 26, 2010 13:11 |
ik vraag me dan af wat je ertoe zet om dit weer in te sturen |
|
Katja Bruning: | Dinsdag, oktober 19, 2010 12:46 |
Dit is weer een ouder gedicht. Ach, zijn alle mensen niet stom, ingewikkeld en irritant? En toch komen ze andere mensen tegen die daar doorheen kunnen kijken of erom kunnen lachen of die die foutjes juist vertederend vinden. |
|
Hans Winter: | Maandag, oktober 18, 2010 18:08 |
verstomd geworden ben je gaan schrijven, woorden zijn je onderweg naar een wie weet ooit ergens te horen welkom. hans |
|
Anootje ...: | Maandag, oktober 18, 2010 17:47 |
Ik ken het gevoel ... Maar hey! geef niet op :) ooit komen er ook voor jou betere tijden ... Je moet er enkel in geloven (zelfmoord plegen is niet zo gemakkelijk) Groetjes |
|
zomerkind: | Maandag, oktober 18, 2010 14:10 |
wat erg voor je pauline dat je je zo rot voelt elke sec van de dag meid gr edje | |
Auteur: paulinevandrie | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2010 | ||
Thema's: |