de mens zit raar in elkaar ,
ik ben met deze wereld klaar .
niemand die om me geeft ,
niemand die ziet dat ik nog nooit heb geleefd .
ik vertel niemand mijn echte gevoel ,
omdat ze toch nooit weten wat ik bedoel.
ik heb niets meer op deze aarde te zoeken ,
ik kan ze alleen nog maar vervloeken .
ik heb pijn in mijn hart ,
maar dat speelt voor niemand een part .
ik draag een masker van vrolijkheid.
maar niemand weet mijn echte inditeit .
niemand weet wie achter dit vrolijke meisje schuilt ,
iemand die diepvanbinnen heel de dag huilt .
ik wil er met niemand over praten ,
omdat ze meanders gaan haten .
ik wil met mijn leven staken ,
omdat iedereen me toch maar wil kraken .
waarommoet ik nog op deze wereld zijn ?
ik lef toch alleen maar van verdriet en pijn ....