Ik weet niet waar ik naar toe ga ma hou me aan de beloftes die jij hebt gedaan,
hier ga ik weer en sta ik waar ik toen ook vele jaren geleden heb gestaan.
En net als toen zoek ik nu ook weer na antwoorden op mijn vele vragen,
joun beloftens zullen nooit uitkomen en dat begint nu na weken tedagen.
Ik heb nooit gezegt wat ik zoek maar 1 blik en je wist het al,
wat ik toen nog niet wis maar nu ervaar is die diepe val.
Weet je wat ik heb moeten breken om hier zo in het leven testaan,
om die beloftens temoeten verbreken en vertellen wat jij me hebt aangedaan.
Hier ga ik weer met de pijn en verdriet zoals normaal zoals gewent,
er is geen ander leven dit is hoe ik het heb gekent.
Ik verspeel mijn tijd en dus heb ik me bedacht,
ik zal niet meer om je huilen ik heb nu wel lang genoeg gewacht.
Hier ga ik weer het is klaar en weer vertrek ik alleen,
dus jammer van jou beloftens die waren slechts van steen.
Ik weet nog steeds niet waar k naar toe ga maar hou me aan de belofte die ik mezelf heb gedaan,
jij zult niet meer in mijn leven staan.
25-08-2010 van bragt