Ik knoei mosselen op mijn hemd
dat - hoop ik - niet doorschijnt
Ik lach op de verkeerde momenten
met grapjes die ik verkeerd vertel.
Maar ik droom over je handen
en schrijf over je lach
en ik hou van je mond
die me altijd weer kan opwinden.
Ik weet geen antwoord op je vragen
en struikel over mijn hakken
Ik loop met mijn hoofd in de wolken
en als je me niet tegenhoudt tegen de deur.
Maar ik heb zo lang over je gedroomd
en was niet klaar om vlinders te voelen
en mijn hart is zo vaak weg gegooid
ik was niet klaar om dit - voor jou - te voelen.
(geschreven tijdens het luisteren naar You're The Only One van Maria Mena)