Vechtend...
Vechtend tegen de tranen...
probeer ik mezelf groot te houden.
Te doen alsof ik niet bang ben...
probeer ik mezelf in betere situaties te wanen..
Maar het lukt me niet meer..
het was teveel ineens...
Jij die mijn meiden opgaf...
het deed me zo'n zeer...
Toen kwam die andere brief,van die enge vent...
die nu hij moet betalen voor zijn dochters...
Na 5 jaar totale stilte en geen enkele cent....
een man....een onbekende,die mijn meiden niet eens kent..
Zo bang om jullie te verliezen...
verliezen aan die gevaarlijke onvoorspelbare man..
Hadden we nog niet genoeg voor de kiezen???
me totaal machteloos voelen...
Tranend eindelijk rollend over mijn wangen...
de pijn van die verdrongen jaren..
Het komt er eindelijk uit...
en het doet zo onvoorstelbaar veel pijn..
Niet meer even op krachten kunnen komen..
het ene vervelende bericht volgt het andere op.
Astjeblieft!!!!Waar zit hier de stop?????
het gaat zelfs door in mijn dromen...
O hoe kan ik dit stoppen en voorkomen??
Voor jullie blijf ik vechten...
hij is jullie niet waard..
Een gevaar voor een ander...
echt ik blijf knokken en er komt een dag dat wereld weer opklaart...
TazDevil
16-07-2010