Wereld wachter
Gek is dat.
Wat je al niet kan leren.
In een korte tijd.
Ander half uur.
Je verlegd de lat.
Door dingen te proberen.
Je raakt niks kwijt.
Gooit alleen hout op het vuur.
Te bedenken.
Daar gaat weer iets intressants.
Grijp het vast.
Leer er lessen uit.
Het zal je schenken.
Iets bijdehands.
Nooit meer last.
Dat ik onkruid spuit.
Zou ik zien.
Wat ik verdien?
Zou ik voelen.
Wat zij bedoelen?
Zal ik horen.
Iets van nooit te voren.
Zal ik ruiken.
Iets door de luiken.
Zal ik mensen laten denken.
Wat films je kunnen schenken.
Net film gekeken.
Één met een mooi verhaal.
Waar ik wijze levens lessen krijg te horen.
Als ik ze ook begrijp.
Ik heb ze met mezelf vergeleken.
Het is een soort van andere taal.
Sommige zijn echt verloren.
Als ik mijn punten slijp.
Nog vragen jullie je af,
waarom praat de jonge toch zo maf.
Ik zie niks meer dan maar wat beelden,
toen ik film keek, omdat ik mij verveelden.
Maar het is nu wel duidelijk.
De wereld gaat stuk.
Bij het lezen van de bijbel.
Dat gedoe en gehijbel.
Begrijp me goed,
ik geloof ook, maar wel in goede moed.
In een filosofisch boek,
verkrijgbaar op elke hoek.
Met wijze woorden,
maar met meer er achter.
Zeg ik hier bij,
ik ben een wereld wachter.
-Stralende pijl, vanuit de buurt van Venetië-