Geslapen als een blok beton...
Wakker wordend met de stralen van de zon....
Een nieuwe dag,de radio staat te luid....
De vrachtwagen van de buren gaat door gordijn en ruit...
Even nog niet die dagelijkse geluiden asjeblief.....
Het weekend gevoel is me nog even te lief........
Na een week van veel geluiden, veel gedoe.........
Ben ik nu echt aan mijn eigen dingetjes toe.......
Zo vaak ben ik alleen.....
Met de lieve katten om me heen........
We spraken elkaar gisteren weer.....
Soms de gedachte,ik wil wel iets meer......
Misschien wel met jou.....
Maar wat weet ik van jou nou?..
We gaan elkaar een keertje zien....
Of vandaag,een andere keer misschien?........
Overgelaten aan mezelf voor een tijd alweer....
Ik en ik doen het goed,vaak wil ik niets meer........
Niets meer dan mijn eigen vriendje zijn.....
Bang voor verdriet,bang voor de pijn..........
Maar zoals ik ben een leeuw...
Ik ga voor contact,met een grote schreeuw........
En met een zachte groet.....
Zodra ik haar ontmoet.........
Je bent gekwetst,al vele malen....
Dat klinkt luid,tussendoor je verhalen........
Wat me dan ook het meeste boeit.....
Is hoe je verder door het leven roeit.....
Het kan wel weer zijn een dagelijkse wens...
Maar eenzaam of niet,ik blijf maar een mens.....
Te lang verstoten van werkelijke aandacht..
Het kan zo koud zijn in die lange lege nacht.......
De herkenning kan ons samen doen komen...
En tot die tijd zal ik me in moeten tomen.....
Waarheen ik ga,ik weet het al jaren niet meer.......
En elke dag sta ik op met een lach,en zie ik de zon stralen weer........
De zon en de maan,ze zijn mijn kompanen.....
soms veel zonnen,soms veel manen...
En als de dag in de nacht verdwijnt....
is het weer mijn eigen maan die voor me schijnt.........