Wachtend op de ochtend
Het leven ademt zich voort
de nachtelijke slaap is een schim,
zich verbergend in de helderheid van de geluiden
mijn gedachten gaan in de duisternis voort
de kussens, de lakens, ze kraken
witte helderheid, zo stil
de gesloten ramen, deuren
het zachte kuchen van de zusters
in de stilte van de nacht
hoeveel uren, minuten
zowel de bewust beleefde
als de ongemerkt ingeslapen
maken deel uit van de herinnering aan de nacht
de nachtelijke geluiden gaan voort alsof er niets is gebeurd
zij gaan voort alsof er niets werd gezegd
zij gaan voort alsof wachten
het enige is dat telt
isolina: | Dinsdag, maart 16, 2010 12:27 |
herkenbaar in stilte gelezen , knuff maria | |
Quicksilver: | Dinsdag, maart 16, 2010 12:21 |
Stilmakend gedicht waar ik veel in herken! veel liefs dicky |
|
Hilly N: | Dinsdag, maart 16, 2010 09:04 |
Herkenbaar Rien Lieve groet, Hilly |
|
honingbijtje: | Dinsdag, maart 16, 2010 01:31 |
Wat een prachtig indringend gedicht. Het brengt veel herinneringen naar boven. goede nacht |
|
ela: | Dinsdag, maart 16, 2010 00:25 |
Niet in slaap geraken brengt verwarring voor de hele volgende dag. ela |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, maart 16, 2010 00:20 |
Ik ga even met je mee terug in de tijd... liefs.. |
|
Anastacia: | Dinsdag, maart 16, 2010 00:08 |
stilmaken schrijven gr.ana wetrusten | |
Auteur: Rien de Heer | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2010 | ||
Thema's: |