als een lege lente
in een vol graf, overmoedig
draagt de aarde
woorden zonder betekenis, ophef
zonder waarde – daargelaten
dat de zon de rozen tot stro verwelkt
is jouw betonnen plaat gescheurd
tot aan de aftak die de hemel kruist
god, in mij huist geen onverschilligheid
maar jouw bestaan is als mijn handen
- niet gebald maar sterker dan voorheen –
doch wel ondoorzichtig zoals mijn eigen geest
hiljaa: | Zaterdag, maart 13, 2010 07:05 |
jou geest een gesloten boek met bladeren volgeschreven wachtend op het vuur dat vertalen zal tot vergeving van woorden nimmer achterhalend doch verlatend in de tijd van verleden veel liefs--hilde-- |
|
_Lieverdje_: | Dinsdag, maart 09, 2010 05:37 |
prachtig geschreven laivert fijne dag liefs |
|
conan: | Maandag, maart 08, 2010 23:52 |
In deze lente geen opstanding, alleen het lege graf.Alles is betekenisloos vergaan, verwelken en verdrogen, maar toch blijven de handen open, sterker dan voorheen...knap Elze! vr grt conan*** |
|
Nummer 127 : | Maandag, maart 08, 2010 23:27 |
lief geschreven, mooi zo elze Bart |
|
milamber: | Maandag, maart 08, 2010 23:21 |
kan niet zeggen dat ik hem snap, maar het klinkt wel mooi ;) | |
switi lobi: | Maandag, maart 08, 2010 23:08 |
Jouw woorden daarentegen, dragen zo veel betekenis. Liefs uit Hoorn, switi lobi |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2010 | ||
Thema's: |