Zwervend door de bossen,
starend naar de maan,
vraag ik me af,
waarom je ooit bent weggegaan.
Je liet me dingen vergeten,
die dingen die ik niet wou weten,
je hielp me even blij zijn,
gewoon even vrij zijn.
Jij was voor even mijn leven,
en ik wil jou het mijne geven,
alleen was het maar voor korte duur,
want na een tijdje doofde jou vuur.
Ik wil je gewoon nog één ding zeggen,
daarna zal ik je niets meer in de weg leggen,
je bentmijn ware dat voor altijd,
van jou te leren kennen krijg ik nooit spijt.