Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Bedrog!
Je was de schijn
van je verbeelding
De leugen
van jezelf
Hoe kon je
vraag ik me stilletjes af…
Ik vertrouwde jou
ja jou
als geen ander
Ik zei het vaak genoeg
maar toch
bleef de waarheid
verscholen
achterwege
hoe vaak ik het ook vroeg
Je was de clown
in je eigen show
en ik…
ik was toeschouwer
al had ik geen idee
Je nam mij
zonder pardon
in je leugen mee
Nu ben ik bang
ja dat ben ik
voor het hart
van jou
vreemde jou…
Je gooide alle glazen
voorgoed
voor eeuwig
kapot…
Ik zou nooit meer
blindelings vertrouwen
op je handen
die mij wel zouden vangen
dat was wat ik dacht
maar nooit
nimmer nooit
meer denken zou…
Reacties op dit gedicht
Luna( ) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Luna( )
Gecontroleerd door:
pantarhei
Gepubliceerd op:
23 februari 2010
Thema's:
[Bedrog]
[Bedrog]
[Bedrog]