Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Zoetsappige zondagmorgen
Zonlicht kiemt de dageraad
terwijl ik heimelijk
mijn bed verlaat
en de morgen monter groet
met merkbaar weemoed
op mijn gelaat
Tastend naar de bonte bloem
van mijn gemoed
en van mijn aard
welke vredig
en bemind bedaard
wederom bezadigd opengaat
Reacties op dit gedicht
Idioteque vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
llooeess
:
Vrijdag, februari 12, 2010 15:40
mocht je je bed dan niet verlaten?
wel mooi gedicht
grtz
Over dit gedicht
Auteur:
Idioteque
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
12 februari 2010
Thema's:
[Natuur]
[Mystiek]
[Spiritueel]