Witte wereld
Lieflijke voetjes in de sneeuw
Verwonderd kijkt ze om zich heen
De wereld is ineens veranderd
Voorzichtig veegt ze wat sneeuw bijeen
Het vreemde witte spul plakt aan elkaar
Als ze ertegen schopt stuift het op
Met stijgende verbazing kijkt ze ernaar
Dit heeft ze nog nooit gezien
Langzaam bukt ze voorover
En voelt met haar hand
Het voelt koud en vreemd
Het is geen water, geen zand
Maar wat is het dan wel?
En waar komt het vandaan?
Met een vragende blik kijkt ze in het rond
Waar is het gras heen gegaan?
Stapje voor stapje loopt ze verder
Zachtjes kraakt de sneeuw onder haar
Ze lacht en gaat een beetje rennen
Prachtig, sneeuw in je eerste levensjaar!