Uitgaan
We hebben een afspraak gemaakt om uit te gaan,
eigenlijk niet echt zin, maar we kleden ons netjes aan.
We weten niet precies waar, dus zijn we veel te vroeg,
eigenlijk hebben we vanavond aan elkaar wel genoeg.
Maar nu we er eenmaal toch dan zijn,
maken we er iets van en wordt het misschien wel fijn.
We kijken met verbazing naar de ontvangst in het restaurant,
tjonge zoiets mag ook weleens in de krant!
Wat apart, maar ook eng of is dit leuk te noemen?
Eigenlijk zijn wij niets gewend, en is dit als ‘gaaf en cool’ te benoemen!
We nemen de stelling van: “Kom maar op, laat het maar gebeuren’,
later kunnen we dan altijd nog over een ‘verloren’ avond gaan treuren.
Eigenlijk zijn we hierna steeds meer verbaasd,
van al wat er gebeurd en iedereen voorbij je raast.
Er wordt naast het diner, gezongen en gedanst
En zo hier en daar door de groep zelf wat met de gasten gesjanst.
Eigenlijk vinden wij dit best wel heel erg leuk,
niet alleen onze handen, maar ook onze voeten krijgen een soort van jeuk.
We staan ineens op de dansvloer zeg, wij met ons twee,
wie van ons kwam er eigenlijk op dit idee?
We hebben voorlopig de avond van ons leven!
En daar hebben we nu zo voor lopen te beven....
We genieten op alle fronten en gaan volledig uit ons dak!
Eigenlijk voelden wij ons daar best wel op ons gemak.
20 april 2002