Neem me mee naar een onbekende plek,
al is het maar voor even.
Laat me mijn gedachten vergeten,
til me op en laat me zweven.
Een huisje in de duinen,
daar in Vlissingen, vlak aan de zee.
Ik geloof dat we daar iets zullen vinden,
mag ik alsjeblieft met je mee?
Ik heb er over gedroomd
en zie woeste golven en waaiend riet.
Ik word er naar toe getrokken
maar nee, bang ben ik niet.
In die droom ben jij namelijk bij mij
en dan weet ik weer dat het goed is.
Want wanneer ik jou gezicht zie,
verandert al het donker in een stralend beeltenis.
Dus laten we gaan,
naar die plek voor mij nog ongezien.
Maar als ik denk dat ik droom,
knijp me dan zachtjes,
dan geloof ik het misschien.