Wantrouwig tegenover iedereen
Niemand brak door mijn opgebouwde muur heen
Iedereen hield ik op afstand
Wat zij alleen maar zagen was mijn harde buitenkant
Maar jij zette door
Juist wanneer ik het nodig had, stond jij klaar met een luisterend oor
Jij gaf niet op, jij bleef proberen
Jij was er en liet me al mijn woede op je afreageren
Jij bleef terug komen, telkens weer
Hoe hard ik je ook wegduwde, jij kwam terug, keer op keer
Jij liet me zien dat het goed was om over je gevoel te praten
Jij bleef luisteren en langzaam kon ik je binnenlaten
En jij leek me echt te begrijpen, wat een ander nooit gedaan heeft
Jij dacht met me mee, liet me een andere kant zien en hebt ten alle tijden met me meegeleefd
Jij overtuigde me dat je mensen wel kan vertrouwen
Dat er mensen zijn waar je wel echt op kan bouwen
Een hele taak, maar ik was het waard, dat is wat je zei
Niet meer ik of jij, vanaf nu was het wij
Ben er echt in gaan geloven, nog nooit eerder meegemaakt
Ondanks onze problemen voelde het toch volmaakt
Ik heb dingen met je meegemaakt, je hebt dingen gedaan waar ik normaal gesproken niet door heen wil kijken
Dat ik dit ook nooit had moeten doen heeft achteraf moeten blijken
De drugs heeft jou naar een ander wereldje genomen
Ik heb het nooit doorgehad maar de drugs heeft mij jou ontnomen
Op een gegeven moment wat het voor jou niet meer wij, maar weer ik en jij
Ik heb er tegen gevochten, maar langzaam gleed jij weg van mijn zij
Ik trok meer naar jou toe terwijl jij juist meer afstand nam
Je noemde mij afhankelijk, begon mijn liefde te zien als gedram
Dat het jou benauwde heb ik dan ook nooit in willen zien
Maar het is alleen maar bergafwaarts gelopen sindsdien
Ik had je nodig en jij was er niet meer
Wanneer ik met mijn problemen naar je toe kwam voelde ik je afkeer
Maar wanneer ik niks zei, was je teleurgesteld
Ik kon altijd bij je terecht, dat had je me toch verteld
Als vanouds was het niet meer, maar toch bleef ik komen
Ik kwam naar jou als ik mijn traantjes wou laten stromen
Met mij ging het slechter, kwam op een moment waar ik het gevoel had dat ik het echt niet meer helder zag
Ik wist dat ik professionele hulp nodig had, dit was mijn doorslag
Al te diep gevallen, kon het niet meer, wilde niet meer maar ook weer wel
Jij vond dat ik me aanstelde en zag het als een soort toneelspel
Op het moment dat ik geen uitweg meer kon zien, brak je met mij
Jij kon er niet meer voor me zijn, dus liet je het hierbij
Je moest aan je eigen werken en mijn problemen erbij dat was teveel voor jou
Op het moment dat ik jou het hardst nodig had, liet je me hier staan in de kou
Voor mijn gevoel liet je me niet vallen, je hebt me kapot gesmeten
Al die positieve woorden van vertrouwen ben ik in een keer vergeten
Want wat ik altijd tegen mezelf heb gezegd is gebeurt
Iemand vertrouwd, die me weer achterlaat met een gebroken hart, opgengescheurd
Jij die me overtuigd heeft, die me nooit zou laten vallen, er altijd zou zijn
Mooie woorden, het leek oprecht, maar het was allemaal schijn
Mensen die me breken, dat kan ik hebben, maar van jou niet
Jij had het nooit mogen doen, jij die ik zo moeizaam mijn leven binnen liet
Doordat jij het was, kwam het duizend keer harder aan
En is alle hoop op dat het wel echt kan meteen vergaan
Misschien heb ik teveel van je verwacht
Maar jij hebt die verwachtingen tot stand gebracht
Hoe had ik moeten zien dat jij het niet aankon dan, jij liet me denken dat het mocht
Hoe had ik kunnen zien dan, dat jij tegen je eigen vocht?