Het leven lijkt soms 1 grote puinhoop.
Leugens, ruzie maken, bedrogen worden, soms of eigenlijk vaak wil ik ervoor op de loop.
Maar ik weet dat dat geen zin heeft, het is de makkelijkste en zwakste weg.
Waardoor je denkt het snel te kunnen vergeten, maar als je deze weg kiest heb je toch nog vaak pech.
Omdat de problemen al gauw weer terugkomen, er wordt mij geleerd er met volle eerlijkheid tegenaan te gaan.
Wat ik doe is het omgekeerde, WAAROM!!!, ik vraag mij vaak af 'waar heb ik dat toch vandaan'.
Dat liegen maakt alles een heel stuk moeilijker, daar vanuit komen ook mijn verdriet en emoties.
Ik wou dat ik ze kwijt kon raken, dat ik zo denk is eigenlijk ook wel logisch.
Ik wil alles vergeten en opnieuw beginnen, ook al is het niet makkelijk, ik ga het toch proberen.
Stoppen met schrijven nu en verder gaan, lukt het niet, kan ik alsnog van mijn fouten leren.
SHUMANIA