mijn naaste buur
dagen lang nu in coma
blijft men nog hopen op iets
wat niet mogelijk zal blijken
de kansen zijn nul komma niets
machteloos voor hen die waken
geen enkele reactie is te zien
mag men dan nog hopen
op dat woord misschien ?
moeten we nu aanvaarden
dat jij liever wilde gaan
afwachten is dus alles
jij ziet niet onze traan
wachten is ondragelijk
zo ook jouw leven verging
wij straks terug mogen denken
alleen in dankbare herinnering
Karin
Anneke Bakker: | Dinsdag, november 24, 2009 20:28 |
Heel mooi en gevoelig gedicht Karin. Met liefde geschreven Veel liefs van mij Anneke |
|
switi lobi: | Dinsdag, november 24, 2009 14:19 |
Heel veel sterkte aan alle betrokkenen gewenst. Lieve groet, switi lobi |
|
Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 24, 2009 13:57 |
Ontroerend mooi! Sterkte hoor! | |
Yellow: | Dinsdag, november 24, 2009 12:33 |
wat erg dit, mijn oprecht medeleven en sterkte Karin x |
|
Anastacia: | Dinsdag, november 24, 2009 12:31 |
heel veel kracht voor hun en jou sterkte liefs xx ana | |
_Lieverdje_: | Dinsdag, november 24, 2009 11:17 |
stilmakend sterkte liefs |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 november 2009 | ||
Thema's: |