Nog altijd op het donkere pad, uitzichtloos onderweg..
Vasthoudend aan de hoop, iedere kilometer die ik afleg..
Veel te lang in het donker gelopen, geen liefde gevoeld..
Vergeten hoe de liefde überhaupt nog aanvoelt..
Af en toe zie ik in de verte wat licht terwijl ik loop..
genoeg om door te gaan, toch weer een beetje hoop..
Met verlangen zoek ik naar het licht dat daar ergens moet zijn..
Zoekend naar de liefde dat zal afrekenen met de leegte en de pijn..
Kon ik het licht echter maar bereiken..
Kon ik maar van dit donkere pad afwijken..