elke keer als ik denk te weten
wie ik ben
elke keer als ik mijn eigen weg
denk te gaan
laat ik los, slip ik weg
beiden handen van het stuur
ik heb al zoveel wegen
van mij gemaakt
al zoveel geschreven
over wat mij maakt
maar morgen zal ik weer in discussie gaan
met mezelf van vandaag
zoals ik mezelf kende met rood haar
ja, dat meisje was ik
zoals ik mij ruw en agressief opstelde
want dat was ik
dat ben ik niet meer, een goede keus?
of ben ik weer terug bij laf?
ik heb me nooit helemaal weggegeven
ik dacht, alleen ben ik beter af
waarom ben ik zo bang om me te hechten
zie ik warme gevoelens als zwakheden?
misschien ben ik te lief, te naïef
geweest in het verleden?
elke keer als ik denk te weten
wie ik ben
elke keer als ik mijn eigen weg
denk te gaan
laat ik los, slip ik weg
beiden handen van het stuur
misschien dat ik morgen weer uitbarst
mond open, hart dicht
maar vandaag ben ik heel eventjes weer kind
zorgeloos, teder en licht