De stilte vult de leegte niet meer,
De stilte stelt me niet meer gerust.
Vroeger was ik veilig, in m'n eigen wereld,
Nu valt alles uit elkaar.
Het leven vervaagd voor m'n ogen.
Het gaat van slecht naar slechter,
van grijs naar pekzwart.
Ik zie het licht, maar kom maar niet vooruit,
Ik hoor de muziek, een melodie,
Plots is het weg,
Allebei gedoofd, voorgoed
Ik zie de haat, het verdriet.
Het houdt maar niet op
Ik weet niet hoelang ik het hier nog volhou,
Volhou op deze harde, koude en donkere wereld