Mijn hart schreeuwt uit dat dit mag blijven duren,
Mijn verstand daarentegen zegt dat ik het zal verduren.
Doch met je lieve handen op mijn wang,
Ben ik voor niets ter wereld meer bang.
Laat me tot je komen, al is de aarzeling groot,
Met wat geduld en aandacht, geef ik me bloot.
Mijn verstand zal mijn hart vertrouwen,
Ajb, laat het me niet berouwen…
Ook mijn kindjes vinden je dolle pret,
En willen dan nog niet naar bed,
Als ze weten dat je gaat komen,
Heb ik de grootste moeite ze in te tomen.
Jij bent de eerste waarvan ze zien,
Al dat openlijke gesmak en gegrien,
Ze lachen met hun mama, en denken dan,
Dat het ook voor hen niet beter kan.
Ze zijn je vlugger dan hun mama gewoon,
Ik hou dit toch het beste in toom.
Zou hen niet graag teleurstellen,
En hen dus heel realistisch vertellen,
Dat ik verliefd ben op een mooie rakker,
Maar voor hen gewoon een leuke makker.
Voor mijn gevoel, zo na gisterenavond laat,
Weet ik al hoe het verder gaat.
Ik heb het duidelijke, leuke, vervelende gevoel,
Na gisteravond zo’n leuke, gezellige kletsboel.
Zo zonder heerlijk, zalig vrijen achteraf,
Had het niet gek gevonden, nee niet echt maf,
Voelde dit aan als een volgende stap in de relatie,
Had dus nood aan een emotionele inflatie.
Daarom ook mijn hardnekkige tegenstrijd,
Gisterenavond en deze morgen tot mijn spijt.
Wederom hoop ik dat je dit kan vergeven,
Ik ben in problemen wel echt bedreven.
Wil je zeggen dat ik je ontzettend vertrouw,
Hopelijk zie ik je snel, ja heel gauw….
Nog dikke kusjes en een natte zoen,
Van je strubbelende, dikke oen…..