Klein ego
Wanneer de wind mijn
schreeuw reduceerde
verscheen ze tot mij
deze schoonheid wist
de onrustige geest te kalmeren
een ongewoon wonder
kleurende in blauw
ogen als die van haar
brachten mij dichterbij
fantasie vermengende zich
met realiteit
terwijl ritmes
mixten met wilde tonen
wassende de naakte vormen
een moment van stilte
toen we contact maakten
om te vliegen in halmen van
tekens
haar liefde is mijn liefde
en ik ben een fragment
van ruimte en tjid
mijn ego bloeide uit tot
een bloeiende tuin
creatie van
een zoet liefdevol leven
brengende mijn kleine ik
in de armen van de toekomst
Marousia
C
Aquarel: | Dinsdag, september 15, 2009 21:40 |
Beeldschoon... Liefs, Aquarel |
|
Fari HS: | Zaterdag, september 05, 2009 14:42 |
Met blijdschap lees ik weer een zacht gedicht van jou. Jou vergeet ik ook niet lieve Marousia. lieve zaterdagse groeten, Fari |
|
Artifex: | Donderdag, september 03, 2009 23:14 |
Wat een prachtige slotzin! Liefs, Artifex. |
|
karinvangelder: | Donderdag, september 03, 2009 23:10 |
lieve Maroussia. wat fijn je weer te lezen. ik herhaal de woorden van onze Switi lobi. mooi gedicht meis. liefs met knuf xx Karin . | |
entropy: | Donderdag, september 03, 2009 22:42 |
Ik ken je niet, maar ik vind het een knap gedicht. | |
trucker klaas: | Donderdag, september 03, 2009 21:54 |
weer graag gezien hoop dat het wat beter gaat groet ,klaas |
|
switi lobi: | Donderdag, september 03, 2009 21:35 |
Lieve Marousia, ik ben veel weggeweest en heb veel gemist. Wat ontzettend fijn je weer te lezen! Dikke kus en alle liefs, switi lobi |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 september 2009 | ||
Thema's: |