Mag ik niet heel even,
heel even bij je zijn,
mijn armen om je middel,
en die van jou om die van mij?
Mag ik niet heel even,
terug naar hoe het was,
samen een filmpje kijken,
of een wijntje op het terras?
Mag ik niet heel even,
terug zijn in ons thuis,
de kleine naar bed toe brengen,
en met je vrijen in ons huis?
Mag ik niet heel even,
gewoon zijn wie ik ben,
zonder me anders voor te doen
omdat je me toch helemaal kent?
Mag ik niet heel even,
de tijd terug draaien naar toen,
ik weet niet wat me bezielde,
of wat me dit heeft laten doen.
Mag ik niet heel even,
je aanwezigheid om me heen
je hoeft niets te zeggen,
maar ik voel me zo alleen.
Ik mag niet meer heel even,
ik mag niet meer heel lang,
ik ben je voor altijd kwijt lief,
en dat maakt me zo bang..