En deze gaat uit naar jij die nu boven is,
ik denk aan jou, dus doe ik mijn ogen dicht,
en zie ik hoe het was hier met jou, echt ik mis die tijd met jou.
Ben er nog steeds niet overheen,
je hangt in mijn hoofd en je zit in mijn systeem.
Elke dag mis ik je, ik voel me zo alleen,
je gaf me kracht en je hielp me op de been.
En nu ben je weg, weg uit m'n leven,
en had ik een keuze dan zou ik mezelf voor je geven.
We zijn verzekerd, maar niks dat is zeker,
want de ziekte die je droeg die was niet te genezen.
Op een dag kruizen onze wegen, maar tot die tijd dan koester ik wat wij beleefden.
M'n liefde voor jou die was niet voor even,
uit het oog, maar jou nooit vergeten!!!
Nicoline, ook al kende ik je niet heel goed toch mis ik je ontzettend! Helaas moest je op 17 jarige leeftijd al onze klas verlaten, voor altijd in me hart!