Adrie en Willem,
Adrie en Willem zijn een span,
zij nemen het er goed van.
Dag in dag uit lopen zij hand in hand,
zij beiden hebben weinig verstand.
Maar gelukkig zijn zij beiden wel,
alles is voor hen moeilijk, beslist geen kinderspel.
Toch gaan zij iedere dag op pad,
gaan naar de winkels in de stad.
Zij hebben daar een gewoonte van gemaakt,
op die manier hebben zij zich fijn vermaakt.
Zij zijn dolgelukkig met elkaar,
en héél dankbaar.
Ook al zijn zij niet zo wijs als anderen,
hun geluk is zo groot en willen niets veranderen.
Hier zit een boodschap in,
in zekere zin.
Geluk maak je zelf, ieder mens
dit is ook hun beider wens.
Als iemand weinig hersens heeft,
maar wel veel gevoel, zo hebben beiden het beleefd,
Ieder mens doet wat hij wil en waar hij goed in is,
dus de hersens zijn voor hen geen gemis.
Zij zijn zo gelukkig als een kind,
die hersens niet belangrijk vindt.
Caroline.