evenals de witte wolken
op de zachte wind
van eenzaamheid
vergeef me dat ik je haat
soms kruip je
en weet ik geen weg
ben op mezelf kwaad
de momenten van lach
vol te koesteren in handen
tot het stille duister valt
aan ‘t einde van de dag
drijf dan tijd
evenals de witte wolken
Hilly N: | Maandag, augustus 17, 2009 23:19 |
Prachtig! Lieve groet, Hilly |
|
tinkelbel10: | Zondag, augustus 16, 2009 18:12 |
droefmooi geheel...graag gelezen, liefs Tina |
|
arie: | Zondag, augustus 16, 2009 16:24 |
geloof je me als ik zeg: praten helpt...? dikke knuff, arie |
|
Anastacia: | Zondag, augustus 16, 2009 12:33 |
goedemorgen remie mooi gedicht kop op sterkte er mee toch een hele fijne dag liefs Anastacia bedankt voor je reactie xx |
|
lommert: | Zondag, augustus 16, 2009 12:10 |
dagdag lieve Remie;) willem |
|
Artifex: | Zondag, augustus 16, 2009 11:31 |
Schitterend geheel... Liefs, Artifex. |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 16 augustus 2009 | ||
Thema's: |