*** Ik dacht te weten wie ik ben,***
Ik dacht te weten wie ik ben,
en dat ik mezelf wel goed ken.
Maar als ik haar dan weer zie staan,
voel ik de herinnering door me heen gaan.
Ik heb voor 3 jaar terug met haar gebroken,
en voor de relatie een stokje gestoken.
Telkens moest ik horen dat ze niets voor me voelde,
iets dat mijn hart bekoelde.
Ik heb daarna het vertrouwen in iemand weer gevonden,
en ben me daar volledig aan gebonden.
Jij kon het moeilijk accepteren en er aan wennen,
maar gelukkig leerde je zelf ook weer iemand kennen.
Iemand waar de vonk in oktober 2008 was overgeslaan,
maar bij toeval zag ik op een foto een hele andere data staan.
Onze vriendschap zou blijven volgens mij en volgens jou,
maar door vele tegenslagen bij mij, voelde jij de kou.
Nu jij zo verliefd bent op haar moet ik aan het zelfde wennen,
ik heb het idee dat je me niet meer wil kennen.
Alles wat ik aanbied sla je af of geeft geen antwoord,
een gevoel wat mijn hart doorboord.
Ben je alles van ons twee dan vergeten?
en zijn je gedachten aan mij versleten?
Ik heb er altijd voor je willen zijn,
ondanks mijn eigen soris en pijn.
Ik dacht te weten wie ik ben,
en dat ik mezelf wel goed ken.
Ik hou heel veel van mijn vent,
maar heb ook een andere kant van mijzelf gekent.
een kant waar ik nog wel eens bij stil sta,
en mij afvraag of ik de goede kant op ga.
Ondanks alle liefdesgevoelens die ik voor mijn kereltje ken,
als ik je zie weet ik niet meer wie ik ben.
De herinnering aan het verleden deed al pijn,
maar zal nu nog veel heftiger zijn.
De tijd terug draaien kon al lang niet meer,
daar legde ik mij maar al gauw bij neer.
De herinnering aan het verleden is verdwenen,
omdat er een nieuwe liefde voor haar is verschenen.
Een liefde die ik haar heel erg gun en die ze verdient,
een liefde die met het haar lacht en grient.
Maar moet dat onze vriendschap in de weg staan?
ik wou ondanks alles toch ook met vriendschap verder gaan?
In de tijden dat ik het zelf heel moeilijk had,
ging ik omdat je het nodig was weer met jou op pad.
De vriendschap bleef ondanks mijn ellende steeds bestaan,
maar ik denk nu dat onze vriendschap verloren is gegaan.