Stil loop ik door de straten
met mijn hoofd in de grond
ik kan je niet haten
sinds de dag dat ik je vond
ik kan het nog steeds niet begrijpen
waarom ging je weg van mij
kon mijn liefde die van haar niet meer overstijgen?
zelfs met ons klein nieuw leven erbij?
dit gevoel is niet te harden
langzaam aan verscheurd het mij
kan de gedachte niet verdragen
het beeld van jou met haar aan je zij
ik had nooit gedacht jou te moeten missen
denk ook niet dat ik dat kan
ik laat je vaak in het ongewisse
het is een gevoel dat ik aan jou niet beschrijven kan
ik heb het echt wel geprobeerd
sloot mijn wereld voor die van jou
donker was het en ik werd verteerd
omdat ik nog zoveel van je hou
langzaam opende ik weer mijn wereld
liet je er weer zachtjes in
maar één fout maakt men geregeld
als je hart verwrongen is
je fluisterde weer lieve woorden
zei dat je zielsveel van me hield
je wou die fouten uit gaan moorden
die onze relatie naar de knoppen hielp
Mooi waren de volgende weken
we gingen zelfs al eens naar bed
die donkere wolken waren ontweken
onze relatie leek gered
we zouden ons kleintje op gaan voeden
zoveel te samen maar ook appart
aan niks kon ik het maar vermoeden
maar jouw gevoelens waren verward
al gauw koos je weer voor die ander
zei dat je niet meer van me hield
zoveel we ook deden voor elkander
't was wat onze relatie weer naar de knoppen hielp
een mist maakt zich meester van mijn gedachten
zoveel dromen over ons kleintje en jou
ik denk niet dat ik mag verwachten
dat je ooit terug komen zou
maar mijn hart is bang en eenzaam
bang om weer gekwetst te zijn
maar mocht je komen zacht en langzaam
zal de deur naar mijn hart wel open zijn
ook ligt het dan in duigen
zwaar gebarsten en kapot
zal jij je liefde dan betuigen
doe je er de zalf der liefde op?
ik zal nu maar gaan verder dromen
want die moment die komt echt nooit
ik kan het nog steeds niet geloven
dat je deze kans echt hebt vergooid
ik blijf nu met ons kleintje achter
en ze lijkt zoveel op jou
het maakt de pijn nu echt niet zachter
ik die zoveel van je hou
ik weet, je wou me echt niet kwetsen
maar je hebt het toch gedaan
ik zou zo graag nog met je kletsen
maar zelfs dat is afgedaan
stil loop ik nog steeds door de straten
mijn hoofd nog dieper in de grond
nee, zelfs nu kan ik je nog niet haten
ik, die zoveel liefde bij je vond