Ik zie je droog gehemelte
er is niets te ontdekken waard
ook al lees ik jou diep tot aan je huig
je tong die steeds geen speeksel spaart
O, Harry laat me toch niet langer toeven
in je literaire krocht
in je tot vervelens toe der droge preken
al is mijn speeksel dan van leken
ik kan jou niet slikken door mijn strot
Balletje balletje schrijvers schimmig
samen met je speeksel-klieren
schrijdt je voort
je neus over je lippen
tussen je kakelende kippen
zoekt ze uit met beschaafd venijn
of ze je wel waardig zijn
in je boeken komen mensen niet tot leven
etalagepoppen die je laat bewegen
zonder vlees en bloed
maar je boeken doen het goed
je verstopt je in je intellect
die geen hemelen ontdekt.